اگه با یه خانوم تو خیابون راه می‏رفتی ، یه عده ریختن سرت ، تا جایی که تونستن نواختنت ، به جرم مفاسدت یه هفته تو حبس بودی ، بعداً معلوم بشه اون خانوم مادربزرگت بوده ... رفتی شکایت کنی هیچکی دوزار ده‏شاهی برای حرفات ارزش قایل نشد ، گاهاً ممکنه حکم ارتدادت صادر بشه ...

اگه تو پیاده‏رو داشتی راه می‏رفتی ، یه ماشین زد بهت ، تعجب نکنی (خدا کنه طرف بیمه داشته باشه والا فرار می‏کنه یا میاد پایین بعد از چند فحش آب‏دار و چند مشت و لگد سوار ماشینش میشه و می‏ره -خیلی طبیعی-)

اگه یه ایده توپ داشتی ، اگه نابغه بودی ، اگه هنرمند بودی اما نهارت نون‏خشک بود و شامت بقیه نون ظهر...

اگه شب خوابیدی ، صبح بانک پارسیان رو خریدی ، شب فروختی 3برابر ، پس فردا زندان بودی ...

اگه شب زمین خریدی ، صبح دیدی زمینت رو نخواسته با ده نفر دیگه شریکی

اگه ماشین اسم نوشتی (اونم سه برابر نرخ جهانی) فردا از ماشین خبری نبود

اگه هیچی نداشتی اما فردا میلیاردر شدی ، اگه صبح صدرالاسلام بودی فردا سلمان رشدی ، اگه شب دوپینگی بودی صبح قهرمان مبارزه با استثمار

اگه...
بدون داری تو ایران زندگی می‏کنی ... اینجا ایران است

ای ایران ، با تمام رنج‏ها ، با تمام زجرها ، با تمام ضعف‏ها ، داد و بیدادها بازهم خاکت را می‏بویم ، خاکت را می‏بوسم. بزرگانت را می‏ستایم ، سر ارادت فرو می‏آورم ، تو را دوست دارم...ای ایران ای مرز بی‏انتها ، ای سرزمین من تو را آزاد می‏خواهم ، تو را آباد می‏خواهم ، تو را پاس می‏دارم...
خوبرویانت جاویدان ، عارفانت پاینده ، اندیشمندانت ، اساطیرت ، افسانه‏هایت ، عشق‏هایت همه در سینه‏های ما زیست می‏کنند و نمرده‏اند حتی اگر ما هزاران بار مرده و زنده گردیم...