در عصر کنونی،بسیاری از زنان نمی دانندبه طور واقعی چه توانایی هایی دارند.آنان از قدرت خویش ناآگاهند و به ناحق،احساس ناامنی می کنند.زنان،به ندرت خودرا شجاع می دانند.باوجود این که هرزنی در لحظه هایی از زندگی خود رفتار شجاعانه ای را تجربه کرده،اما شاید هرگز به این امر توجه نکرده و یا برداشتی اشتباه ازآن داشته است.برخی از زنان،زیر سایه ی دیگران زندگی می کنند.در نگاه نخست،شاید این طرز زندگی زیاد هم بد نباشد‍؛زندگی راحت تر است و به صرف انرژی زیادی هم نیاز ندارد.شخص،عقیده ی فرد دیگری را می پذیردو این امر،فشارهارا کاهش می دهد.چنین فردی در ظاهر،دارای زندگی بی دردسری است و بار مسؤولیت را از دوش خود برداشته است؛اما با نگاهی عمیقتر،این سؤال پیش می آید که مقاومت در برابر تضاد درونی تاچه حد می تواند باعث از بین رفتن نیروهاشود؛مقاومتی که در هنگام خودانکاری زنان پدید می آید؛آنان به طور تقریبی بدون هیچ قید و شرطی خودرا با عقیده های دیگران وفق میدهند،از عقیده ها و علاقه ها دست بر میدارند،بی یار و یاور می مانند و نسبت به همه چیز بی توجه می شوند،به شدت آسیب می بینند و شخصیت آنان رنگ می بازد.شخصی که از عقیده ی خود دفاع نکند،تبدیل به عروسک خیمه شب بازی می شود و این خطری است که بسیاری از زنان را تهدید می کند.

توانایی های زیادی در وجود هرزنی،نهفته است؛حتی در وجود زنانی که خودشان و دیگران نمی دانند که آنان در مواقع ناگهانی با چه خبرگی خاصی،عکس العمل نشان می دهند.این توانایی ها،به طور روزمره مورد استفاده قرار می گیرند؛حتی اگر از وجودشان آگاهی در دست نباشد.می دانید که شما چقدر می توانید زیرکانه عمل کنید؟پس بیایید اعمال روزانه ی خودرا بررسی کنید.چه زمانی به درستی تشخیص داده اید که روش متقاعد کردن دیگران چگونه است؟نظر قطعی شما چه موقع،باعث نجات یک فرد،یک زندگی و یا یک جامعه که در معرض ویرانی قرار داشته،شده است؟آیا توانسته اید از فکر واندیشه ی خوددرست استفاده نمایید؟! به طور مسلم،تدبیر یک زن،همراه با شکیبایی او می تواند مانع ویرانی های بسیاری شود.زنان باید درست در جاهایی مواظب مانع ها باشند که موضوع به نظر،خیلی جزئی و بی اهمیت می رسد.بسیاری از مردم،به خصوص زنان،موانع رفتاری خودرا در پس پوششی به ظاهر هوشمندانه پنهان می کنند.آنان منتظرند که دیگران تصمیم بگیرند وامیدوارند به این ترتیب،بتوانند از مبارزه،شکست ویا نبرد بگریزند.آنان از دیگری می پرسند:«به نظر تو،باید چه کار کنم؟»«آیا این جور درست است؟»«توهم همین نظر را داری؟!»این سؤال ها در اصل،سؤالهای خوبی هستند و مشورت کردن با دیگران،اغلب مفید است.جوانبی را که ندادیه گرفته شده،به ما نشان می دهد و ارزیابی های مان را تغییر می دهد؛اما اگر کسی پس از یک پیشنهاد،بلافاصله و بدون آن که تأمل کند،فکرها و نظرهای دیگران را بپذیرد،بدون اینکه متوجه شده باشد برای خودمانع تراشی کرده است.

درپایان باید به سلاح کارساز زنان اشاره کرد.در مسائل نگذارید از موضوع منحرف شوید.حتی در حال گریه هر آنچه را می خواهید،بگویید.باچشم های اشک آلود هم می توان«نه»گفت و خواسته هارا مطرح کرد.اشکها نشان می دهند که موضوع برای شما مهم است و دلیلی  برای خجالت وجود ندارد.....