سلام.

ما مردمان سرزمین آریایی که در مرکز هستی سبز رنگ خویش هزاران سال شاهراه گذر مردمانی دیگر بوده ایم اینک در زمانه نفت و تروریسم همچنان سر برافراشته ایم.مردمانمان هنوز آرام بر روزگار گام مینهند..گاه با آوایی و گاه در خاموشی در ردیفی بلند ازخودروها در راه بندان برای هم داستان زندگی خویش و مردمانمان و دولتمان و نامردمیهای روزگار و گرانی و جوانان و فرار مغزها را بازگو میکنیم….
کسانی از ما با دستان تهی و کسانی با مغزهای انبا شته از اندیشه همچنان بامداد و شبانگاه برمیخیزیم و به رختخواب میرویم.با تمام تنگیهای روزگار ما هنوز قد برافراشته انارهای شب یلدا را دان میکنیم و ازآتشها میپریم..کار میکنیم و با اندیشه به اینده تاریخ میهن خویش را عاشقانه فرا میگیریم .میدانیم جهانیان ما را به مولویها و حافظ هامان می شناسند.اما ما در پس پرده هویت دیرین خویش فریاد میزنیم:کورش آسوده بخواب که ما در دورانی نو همچنان بیداریم!..

اینجا جاییست که ما از اندیشه هایمان خواهیم نوشت!!!

که تو کیستی؟شاید تورا از پیش بشناسیم یا نه.وشاید کمی از ما بدانی یا نه.اینجا می خواهیم تورا بشناسیم واز تو بیاموزیم.می خواهی مارا بشناسی؟ما همین حرفها هستیم.همین ها که گاه با آنها این صفحات سپید را سیاه می کنیم.تا از خود بگوییم.از دنیای خود از افکار خود از مردی ها و نامردی ها از ایران سرزمین آریایی مان وتاریخش .هنرش مردمش وفرهنگش اگر از دستمان بر آید! همه ی ما. من تو وآنها همه آنگونه تعریف می شویم که می اندیشیم.می خوانیم. می گوییم.  انسان یعنی اندیشه.پس بیا با هم بیاندیشیم.بیا جز آنچه در سیر روزها بایدش انجام دهی به وسعتی بیاندیش که لذت زندگی را می سازد به آنچه می توان آموخت تا بهتر زیست.فلسفه  تاریخ. حقانیت و روشن فکری هر آنچه چشمهایت می جویند به حکم انسان بودنت.بیا "من"هایی باشیم که می دانند چگونه بهتر زندگی کنند.درکناردیگران.دستهایت را به من بده من پر از فریاد باد وبارانم!!! یاحق.

در طی تجربیات زندگی به این مطلب برخوردم که چه ورطة هولناکی میان من و دیگران وجود دارد و فهمیدم که تا ممکن است باید خاموش شد، تا ممکن است باید افکار خودم را برای خودم نگهدارم و اگر حالا تصمیم گرفتم که بنویسم، فقط برای این است که خودم را به سایه ام معرفی بکنم – سایه ای که روی دیوار خمیده و مثل این است که هر چه می نویسم با اشتهای هر چه تمامتر می بلعد – برای اوست که می خواهم آزمایشی بکنم: ببینم شاید بتوانیم یکدیگر را بهتر بشناسیم…                 

 "بوف کور - زنده یاد صادق هدایت"