چرا «گریه» در مراسم عزاداری امام حسین(ع) کم شده‌است؟

در واقع می‌توان پاسخ این سئوال را در خالی بودن خاطر شرکت کنندگان این مراسم را از اصل واقعه عاشورا دانست. اشعار و عزاداری‌ها به واقعه‌ای اشاره می‌کنند که در خاطر مخاطب وجود ندارد. واقعه عاشورا و داستان واقعی آن ریشه‌ی اصلی اثر واکنش عاطفی مخاطبان در عزاداری‌ها و مداحی‌ها است در حالی که این ارتباط منطقی توسط بسیاری از دست اندرکاران حتی مداحان مغفول مانده است. مداحان بجای پافشاری به اصل واقعه عاشورا بیشتر به اشعار نوظهور و بی استناد و تحریک مستقیم مخاطبان با عباراتی بعضا عتاب آمیز و تند تاکید می‌کنند. این روند منفی باعث لطمه دیدن جدی مراسم سید الشهدا(ع) حتی بخش مداحی آن نیز بشود چرا که ریشه آسیب دیده، نتیجه ای بجز آسیب به شاخه و برگ نخواهد داشت.

به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که مداحان برای جلوگیری از خارج شدن مراسم سید الشهدا(ع) از مسیر منطقی و اصیل و رسیدن به جایی که دیگر به خود ایشان نیز توجهی نشود، باید اقدامی اساسی کنند و از اشعار خلق الساعه و سطحی و بی محتوا و آهنگ‌های نوظهور و احتمالا نامشروع به سوی اساس واقعه عاشورا بازگردند و از روی کتب تاریخی معتبری که واقعه عاشورا را نقل کرده اصل واقعه را بازگو نموده و لطایف آن را برای مردم بازگو نمایند. امری که سالهاست بسیاری از بزرگان روی آن تاکید می کنند ولی متاسفانه کم‌تر کسی به آن توجه نموده و اطاعت کردند.نمونه اصلاح الگوی مراسم عزاداری و تقویت مبانی اعتقادی و مفهومی آن و جلوگیری متعهدانه از رواج بی‌بند و باری و رواج افسار گسیخته بدعت‌ها در این مراسم وظیفه‌ی همه دلسوزان و اصحاب فرهنگ و رسانه و بالاخص قشر فرهیخته مداحان است.

در پایان این بحث به بی توجهی مدیران سیستم های وبلاگدهی میتوان اشاره کرد که بجای اینکه  به فرهنگ سازی با موضوعات مختلف در عرصه ی وبلاگ نویسی بپردازند همچنان در خواب زمستانی خود خوابهای سلیقه پردازانه میبینند!

 ایست!!!

تازه به خیابان زده بود که پیدایش کرد، آن را برداشت و راه افتاد. شاید به درد خواهر کوچکش میخورد. تا عصر در خیابانها چرخید و آدامس فروخت. داشت غروب می شد اما جعبه آدامس هنوز خالی نشده بود . از وقتی پسرک قد کشیده بود، کمتر می فروخت. باید راهی پیدا می کرد تا فروشش را بیشتر کند. به یاد چیزی افتاد که صبح پیدا کرده بود . سختش بود ، اما چاره ای نداشت. روسری را سر کرد و در جمعیت گم شد.