آنچه نیست میشود نفس انسان است و وقتی نفس نیست شد روح میتواند خود را متجلی کند و هستی واقعی خویش را آشکار سازد.
حجاب چهره جان می شود غبار تنم ..... خوشا دمی که از آن چهره پرده بر فکنم
نفس و منیت عامل تمام رنج هاست . درواقع اگر نفس و منی در کار نباشد دیگر رنجی هم باقی نخواهد ماند . چون هر آنچه که هست روح است . و روح چیز نیست . از جنس ماده و انرژی نیست که چیز باشد پس با معیار های انسانی ما او هیچ است و هیچ کس نمی تواند هیچ را بیازارد وهیچ تیری به هیچ اصابت نمی کند . مثل خلاء مثل آینه مثل آب . خلا ء هیچ نیست اما همه چیز را در خود دارد و قدرت خلق همه چیز را داراست . خلاء قوی ترین نیروی جاذبه را دارد . آینه هیچ تصویری از خود ندارد . هیچ منیتی در آینه نیست . هر که در او می نگرد خود را می بیند و هر چه نثار آینه کند به خودش باز می گردد . آب بی شکل است ودر هر شرایطی به شکل متناسب با آن شرایط در می آید . آب همواره جاریست و توقف او مرگ اوست . و از همه جالب تراینکه موانع باعث رشد و افزایش قدرت آب می شوند . اگر سد یا مانعی جلو آب را بگیرد آب صبر می کند و زیاد و زیاد تر می شود آنقدر که یا مانع را با خود می برد یا از روی آن سر ریز می کند . درست است که موانع موقتا آب را از حرکت باز می دارند اما همین موانع هستند که باعث افزایش و بالا آمدن آب می شوند و این قدرت آب را افزایش می دهد . زندگی هم بسیار شبیه به همین فرایند است . برای انسانهایی که مثل آب جاری هستند موانع فرصت هایی هستند برای رشد و بالا آمدن و قوی تر شدن (بیشتر از لحاظ روحی و درونی ) . آبی که بالا آمده اکنون به زمینها و زمینه های بالاتری دسترسی دارد واینچنین انسان با بزرگ شدن در مقابل مشکلات و موانع قدم به جهانی بالاتر و زندگی بهتر می گذارد . پس همیشه در حال رفتن باشید و باز نایستید مانند آب
::: دوشنبه 87/12/26::: ساعت 9:1 عصر:::
نظرات
دیگران:
نظر
){kind=link}