چشمانتان را بر روی هم بگذارید و تصور کنید اینک سال 1400 هجری شمسی است و به امروز پنچ شنبه 17 مرداد 1387 می اندیشید ؛ به فرصتهایی که به خوبی از آنها استفاده کرده و از موفقیت هایی که نصیبتان  شده احساس خوبی دارید و لبخندی از رضایت بر گوشه لبانتان می نشیند و یا  به موقعیت هایی که به سادگی  از دست داده اید و برای بهتر شدن زندگی خود قدمی بر نداشته اید و برای خواسته های خود تلاشی نکرده اید افسوس خورده و اکنون با اندیشیدن به روزهایی که دیگر باز نخواهد گشت احساس پشیمانی می کنید و بارها زیر لب تکرار می کنید کاش زمان به عقب باز می گشت و شما می توانستید اشتباهات گذشته خود را جبران کنید ؛ کاش برای بهتر شدن شرایط خود تلاشی مضاعف می کردید اما اینک همه آن کاش ها دست نیافتنی است و جز آه حسرت کشیدن کاری از دستتان بر نمی آید
حال چشمانتان را به آرامی از هم بگشایید و از اینک امروز پنچ شنبه 17 مرداد  1387 خوشحال باشید ؛ از اینکه هنوز زمان برای بهتر شدن هست ، زمان برای رسیدن به آرزوها و خواسته ها ...
پس بیاییم به جای آنکه چند سال دیگر حسرت لحظه های امروز را  داشته باشیم برای  آینده ای بهتر بدون حسرت و آه تلاش کنیم  
 آنتونی رابینز : سرشار زندگی کن و هر جا که لازم بود خود را رها ساز . با همه ی وجود دوست بدار و ترس را پس بزن. شکوه امیدوار بودن را لمس کن و هرگز دست از رویاهای خود نکش .
موفقیت تنها زمانی از ماست که خود برگزینی و انسانها همانقدر موفقند که تصمیم می گیرند باشند.