وقتی از صبح تاشب به کارهایی که انجام دادی خوب خوب فکر میکنی ؛ 
می بینی همه کارهای که انجام میدی به خاطر رضای خداوند نبوده ؛
تو تموم کارای که کردی و میکنی به دنبال نفع و ضرر اون کار؛ در این دنیا
یا اون دنیا می گردی ،
هیچ کارمون بدون داشتن انگیزه شخصی نبوده و نیست.
پس رضایت خدا کجای اعمال منفعت طلبانه ما هست ،
وقتی شروع به خالص بودن اعمالت می کنی می بینی چقدر سخته
که بخوایم اعمال و رفتارمون فقط و فقط به خاطر خدا باشه؛
چقدر سخته که بخوایم بدون در نظر گرفتن منفعتی ؛ اعمالمون خالص واسه خود خدا باشه؛
و زمانی که تصمیم به خالص بودن اعمالت ؛ اون هم خالص و بی ریا واسه خود خود خدا قدم بر میداری
حسی نو از تازه شدن رو در وجودت حس میکنی
حسی که ته به حال اون رو تجربه نکردی...