پارادایم ها افکار ؛ اندیشه ها و باور های هر انسانند که مانند یک فیلتر ذهنی عمل می کنند و داده ها و اطلاعات ورودی را بررسی و فیلتر می کنند و اجازه ی ورود در چهار چوب معیارهای خود به مغز می دهند و در واقع پارادایم ها ؛ باید ها و نبایدها و تصویرهای بینشی و تصمیم های رفتاری ما را تشکیل می دهند که اگر این پارادایم ها نوسازی و ترمیم نشوند ؛ ما را در گذشته نگه می دارند و خلاقیت و پذیرش افکار و باورهای نو را از ما می گیرند .هر قدر فیلتر های ذهنی انسان نرمش پذیر و بی تعصب باشد ؛ بینش ؛ نگرش ؛ و تصمیمات ما را امروزی تر و باطراوت تر نگه می دارد یا به عبارت دیگر فرهنگ را با طراوت تر نگاه می دارد .قدر ت پذرش افکار نو را در ما بالا می برد و به ما اجازه ی نوباوری ؛ نو آوری و نو اندیشی می دهد.گاهی متاسفانه انسان ها آنقدر در پارادایم ها یا باورهای خود سخت و متعصب می شوند که به هیچ چیز جز باورهای خود نمی اندیشند و سر ناسازگاری با پدید ه های نوین را می گذارند و زندانی اندیشه های خود می شوند.
جبران جلیل جبران