دوست عزيز ، مدير وبلاگ آدمك‏ها در چند روز گذشته تيغ سانسور پارسي بلاگ خيلي برنده شده است. نمي‏دانم دليل آن چيست. ترس از حكومت! يا نظارت نظام! يا تهديد آنها براي عدم فعاليت شما يا هر دليل ديگر.
چند وبلاگ قصد كوچ و چند تاي ديگر كوچ كرده‏اند كه به نظر مي‏رسد با تمامي سازمندهي‏هاي منظم نرم‏افزاري-سخت افزاري باز هم مانند تمام سيستم‏هاي موجود در ايران ، ضعف مديريتي شديد و احتمالاً اختلاف نظر در راس پارسي بلاگ وجود دارد. وبلاگ ناركند كوچ كرد و خود من قصد كوچ دارم و احتمالا بسياري ديگر مثل ما هستند.
هشدار: در آينده نزديك اين سيستم تبديل به وب‏سايت جنگ و دعاي ظهور ، نزول باران و صريح‏تر اينكه وبلاگ‏هاي متعصبان و خشك مذهباني تبديل خواهد شد كه از نظر سيستم وبلاگ‏نويسي خود يك فاجعه است.
وبلاگ نويسان دوست دارند در محيطي آرام ، خارج از دغدغه‏هاي زمان و مكان خود ، آنچه را احساس مي‏كنند درست است و ارزش گفتن و شنيدن دارد به رشته‏ي تحرير درآورند ، خواه كسي آنرا بخواند و نظر دهد يا نه (نگاه شخصي من است). نظرات سازنده ، تكميل كننده‏ي نقاط تاريك نوشته خواهد شد و اين است دليلِ جستجوي دوستان وبلاگ‏نويس. او در جستجوي شهرت ، يافتن دوست مخالف و غيره نيست ، دنبال حقيقت گمشده‏اي است كه در ضمير ناخودآگاهش نقش بسته و هويت پنهاني از او ساخته و پرداخته ، در جستجوي خودي است كه در بازي روزگار سرگردان و گمشده‏ي بازي‏گردانان است. او به دنبال محيطي امن و آرام مي‏گردد تا دغدغه‏ها و فريادهايش را در آن به هر زباني بيان سازد نه اينكه به تيغ ديگر جلادي گرفتار آيد.
وبلاگ نويس فقط بايد متعهد باشد كه از الفاظ و عكس‏هاي ركيك و مستهجن استفاده نكند (تعهد نامه‏ي اخلاقي نه حكومتي و قانوني). زيرا هم سياست‏مداران و هم حكومت مداران و زمام‏داران و هم دولت‏مردان بايد اينجا مورد نقد و بررسي و تحليل قرار گيرند در جاي ديگر كه واي ، طرف را سه ماه ناپديد ميکنند!!!.