اي دل لبريز از شوق و اميد كاش ميديدي كه فردا نيستيم كاش ميديدي كه چون پنهان شديم در همه آفاق پيدا نيستيم گرچه هر مرگي تسلي بخش ماست كاندر اين هنگامه تنها نيستيم بدتر از مرگ است ان دردي كه باز زندگي ميخندد و ما نيستيم
مشيري
