تيره مي گردد ز بخت خام ما
سر کشد گر آفتاب از بام ما
معني آه گرفتاران ببين
مي کند مشق پريدن دام ما
ما گذشتيم از چمن چون صبح و ماند
در دِماغ غنچه بوي گام ما
آنچه در کار دو عالم کرده اند
مي توان خواند از سواد جام ما
منزلت بين صبح دولت مي برد
کاسه ي در يوزه پيش شام ما
حاصلي غير از پريشاني نداشت
سبزه اي روييد گر از بام ما