کاش بودي تا دلم تنها نبود تا اسير قصه فردا نبود کاش بودي تا براي قلب من زندگي اينگونه بي معنا نبود کاش بودي تا لبان سرد من قصه گوي غصه غم ها نبود کاش بودي تا نگاه خسته ام بي خبر از موج و از دريا نبود کاش بودي تا دور دست من غافل از لمس گل مينا نبود کاش بودي تا زمستان دلم اينچنين پرسوزو و پرسرما نبود کاش بودي تا فقط باور کني بعد تو اين زندگي زيبا نبود