سلام ، نوشته ات واقعيتي بسيار تلخ است ، تلخ است چون ما خود را به تلخي عادت داده ايم و در هزار توي چه كنم چكنم ها گرفتار ساخته ايم ، نمي دانم شايد براي ما اينطور رقم زده اند و بدون اينك خود بدانيم هر روز خوابي تازه براي خواب ماندنمان مي بينند ! آري ما ناشادترين مردم دنيا هستيم چون در جهان سوم هم سوم شده ايم و اين سير قهقهرايي كه درپيش گرفته ايم هر روز سرعتش بيشتر از پيش مي شود . اگر امروز بخواهيم كه لحظه بايستيم و لبخند بزنيم ، فردا بايد نان بچه هايمان را از دست راهزنان بدون نقاب طلب كنيم .
علي جان گفته هايت عين حقيقت است . حقيقتي تلخ .....
...ما دچار هيچ‌رنگي شده‌ايم چون هيچ رنگي شادمان نمي‌کند. از هيچ رنگي لذت نمي‌بريم. ..
براستي چه كسي ما را دچار اين افيون كرده است ؟!
هميشه سبز باشي
