بسم الله الرحمن الرحيم
ما کان بشر ... يقول للناس کونوا عبادا لي من دون الله ( آل عمران ، /79)
هيچ بشري حق ندارد بگويد به جاي خداوند بندگان من باشيد .
فبشرعباد الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه. اولئک الذين هداهم الله و اولئک هم اولوالالباب. (روم، 30/18)
ظاهر آيه دلالت کامل بر آزادي بيان دارد ... از آنجا که آزادي انسان و آزادي بيان لازم و ملزوم يکديگرند و نيز از آنجا که لازمه طبيعت انسان غير معصوم خطا و لغزش است به طوري که نمي توان کسي را ملزم کرد که جز سخن حق و پسنديده نگويد، اسلام با توجه به مکنونات طبيعي انسان حکم نموده و نخواسته است به بهانه اشتباهات و لغزش هاي احتمالي که احياناً از انسان سر مي زند اختناق ايجاد کند
رسلا مبشرين و منذرين لئلا يکون للناس علي الله حجه بعد الرسل. (نساء، 4/165)
انما انت مذکر. لست عليهم بمسيطر(غاشيه، 88/21-22)
تو تنها تذکر دهنده اي، بر آنان تسلطي نداري.
فهل علي الرسل الا البلاغ المبين. (نمل، 16/ 35)
آيا جز ابلاغ (وظيفه اي) براي پيامبران است؟
الله و اكبر.