در تمام دنیاوقتی انسانها خوشحال هستند،لبخندمی زنند.انسان شناسان،شاهد این واقعیت بوده اندکه لبخند،یکی از جهانی ترین ومخشص ترین احساس های انسانی است.از فاصله ی 45متری به وضوح می توان لبخندرا برروی صورت فرد شناخت؛اماهیچ احساس دیگری را نمی توان به راحتی شناسایی کرد.باید خیلی بیش از این ها به یک فرد نزدیک باشید تا پی ببرید او حالتهایی چون تعجب،خشم،ترس،نفرت یا شرم دارد.درضمن،توانایی لبخند زدن،بیان کننده ی یکی از تفاوتهای اصلی «فیزیولوژیکی» بین انسان و حیوان است.هرچند ممکن است به طور سمبلیک از لبخندیک ببر صحبت کنیم،اما همه می دانیم بیشترحیوانات نمی توانند لبخند بزنند.وقتی آنها دندانهای خودرا نشان می دهند،به طور معمول نه خوشحال هستند و نه لبخند می زنند؛بلکه درحال آماده کردن خود برای حمله هستند.آنها به دلیل رضایت از زندگی نمی خندند؛دربرخورد با یکدیگرلبخند نمی زنند؛برای رهایی از تنش نمی خندند و به طور کلی مکانیزم خندیدن،از قلمرو زندگی حیوانات جداست...

لبخند،اهمیت فوق العاده و رضایت بخشی در رفتار متقابل اجتماعی و سلامتی دارد.افرادی که به سادگی لبخند می زنند؛از سلامتی جسمانی و روانی بیشتری نسبت به افرادی که همیشه غمگین به نظر می رسند،برخوردار می باشند.ماهمچنین می دانیم لبخندزدن در تولیدهورمون های خاصی موءثر است که برضربان قلب و فشار خون تأثیرمستقیم دارد.افراد شاد،به طور معمول کمتر از افرادی که به طور دائم احساس نگرانی و بدبختی می کنند،بیمار می شوند.آن دسته از افرادی که توانایی دیدن بُعد روشن و مثبت زندگی را دارندو همواره خوشبین هستند،کمتر احتمال دارد به اختلال های ناشی از فشارروانی مبتلا گردند.افرادی که هروقت لازم باشد،می توانند لبخند بر لب آورند،به خود کمک می کنند تا در آرامش و امنیت خاطر باقی بمانند....

شاد باشید و خندان