یکی از گواراترین و بهترین چیزها در جهان آب است ، قطره قطره آن دهان تشنه کامی را طراوت بخشیده و حیات دوباره ای به آدمی می دهد،حال تصور کنید!سیل هولناکی را در یک منطقه ،چه فاجعه ای به بار می آورد!اینک یک سوال: چه فرقی بین آن سیل مخرب و قطره قطره ی آب حیات بخش وجود دارد؟می گوییم: تربیت!آب از سد راه افتاده طی مراحل عملی مدیریت می شود و مورد استفاده قرار می گیرد.
احساسات و غرایز ما نیز اینگونه هستند، اگر مدیریت شوند باعث تعالی روحمان و سلامت جسممان می شوند، و اگر مدیریت نشوند، شهر وجودمان را متلاشی می کنند.
و اما چگونه آزردگی ها و احساسات بد را تحمل کنیم؟دکتر شریعتی در رابطه با آزردگی هایی که می بیند، ترجیح می دهد بزرگواری گول خور باشد، و با دلگیری خاصی فریاد بر می آورد:«خدایا اندیشه و احساس مرا در سطحی پایین میار که زرنگی های حقیر و پستی های نکبت بار و پلید این شبه آدمهای اندک را متوجه شوم، چرا که دوست تر می دارم بزرگواری گول خور باشم تا کوچکواری گول زن»
حال با توجه به سخنان دکتر شریعتی: این سوال مطرح می شود که: اگر دیگران در دفتر زندگیمان خطی به خطا کشیدند ،چه کنیم؟جواب: باید با پاک کن اغماض پاک کنیم.یعنی بزرگوارانه از آن چشم بپوشیم.همچنان که خواجه ی شیراز می سراید: «وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم...که در طریق ما کافریست رنجیدن»
شما چه تعریفی از خوبی دارید؟ خوبی یعنی چه؟برایتان می گویم:درخت خوبی دارای دو شاخه است: محبت کردن بی بهانه به دیگران و بدیهای دیگران را فراموش کردن.
سخنان سخت و درشت دیگران را شنیدن و با سخنانی لطیف جواب دادن،تنها از صفات انبیاست، که همگی ما می توانیم اینگونه باشیم.
به قول فرزانه ای:«دیروز تو گذشت،دیشب تو گذشت،امروز تو گذشت،آیا در میان اینهمه گذشت، تو هم می گذری!»
یادمان باشد صبور بودن به تنهایی یک ایمان است و خویشتن داری یک نوع عبادت....
در پناه حق
){kind=link}