ذهن نیمه هشیار ؛ ذره ای حس شوخ طبعی ندارد. مر دم به گونه ای مخرب درباره خود شوخی می کنند و ذهن نیمه هشیار نیز آن را جدی می گیرد به محض اینکه سخن می گویید تصویری ذهنی ایجاد می کنید که بر ذهن نیمه هشیار اثر  می گذارد و آنگاه آن تصویر در بر ون جلوه گر می شود و عینیت می یابد .
انسان با خبر از نفوذ کلام ؛ در گفتار خود دقت بسیار به خرج می دهد .زیرا کافی است مر اقب واکنش کلام خود باشد تا بداند که بی ثمر  نخواهد گشت .مردمانی که به هنگام خشم یا نفرت سخن می گویند بزگترین خطا را مرتکب می شوند .زیرا کلامشان عواقبی سخت ناخوشایند خواهد داشت.به دلیل نفوذ طیف یا قدرت تموجی کلام ؛ هر آنچه بر  زبان آور ید همان را به خود فرا می خوانید .مردمانی که مدام از بیماری سخن می گویند بیماری را به سوی خود می کشانند.
انزجار و ناشکیبایی ؛ قدرت آدمی ر ا از چنگ او می ر باید . باید در کوی و برزن این علائم را به دیوارها بچسبانیم که ( مر اقب اندیشه هایت باش ) ( مر اقب کلامت باش )
پس اکنون بیایید در هدایت این نیروی پویای درون خود دقق باشیم.باشد تا آن را برای شفا بخشیدن و برکت طلبیدن هدایت کنیم .چون نفحه این تموج به صورت امواج خیرخواه برای تمام جهان به پیش می  رود.و هر چند اندیشه خاموش است ؛ اما نیرویی عظیم دارد.قدرتی که در خیرخواهی تان نهفته است ؛ هر چه مانع را از سر راهتان می روبد و مراد  دلتان ر  به شما می دهد.
همیشه نمی توانید اندیشه هایتان ر ا مهار کنید ؛ اما کلام خود را که می توانید در کف اختیار بگیرید.و سرانجام کلام بر  ذهن نیمه هشیار اثر می گذارد و پیروز می شود...
پی نوشت1 :بر گرفته از کتاب  نفوذ کلام اثر فلورانس اسکاول شین