بی شک مردمان عجیبی هستیم!
عجایبی بسیار که گفتنشون سخته و طولانی که البته عجیبه هنوز نمیتونیم حرفمون راحت و بی پی نوشت بگیم.عجیبه که اینقدر زود حتی از برخی دیگراز آزادی های شهروندی که داشتیم هم محروم شدیم.حرف زدن ممنوع!
از یک طرف عرب ستیز ترین ملت گیتی هستیم و از طرف دیگر گذرنامه های تک تکمان ممهور است به مهر سفارت امارات متحده ی عربی در جوانی و عربستان در کهنسالی !
از آن طرف دم زدن از وطن پرستی و تمدن 2500 ساله مان گوش فلک را کر کرده و از این طرف به سختی توان جمع کردن یک میلیون امضا برای جلوگیری از تغییر نام خلیج فارس را داریم در همان حال که به راحتی نیم میلیون پیامک در یک ساعت برای عادل فردوسی پور و برنامه اش می فرستیم !عجیبه که برخی در ظاهر سینه میزنن و در کنارش مراجع دین رو خارج شده از دین خطاب میکنن. ای برادر توکل کن و تحمل .فعلا سه سال گذشته.باید عجیب تر هم بشیم.از یک طرف درگیر اوضاع بحرانی اقتصاد ملت و امور کشور هستیم از طرفی دکتر برای چندمین بار میگوید دولت را امام عصر(عج) اداره میکند.عجیب نیست امام عصر(عج)مافیا را افشا نمیکند؟ ایا میتوان گفت امام عصر(عج)در مقابل اینهمه برنامه ریزی های غلط در اداره کشورنمیتواند ایستادگی کند؟اماما شرمنده ایم.دکتر جان چقدر عجیبی که بازهم عجیب سخن گفتی.چرخه ی روزگار چقدر عجیبست که در مقابل اینهمه عجایب خاص هنوز به حرکتش ادامه میده و صداشم در نمیاد.............

بشنو از نی چون حکایت می کند               از گرانی ها شکایت می کند
چون زبان بنده را ببریده اند                        بال پرواز مرا هم چیده اند
سکه خواهم کیسه کیسه بی شمار           تا گرانی را کنم شاید مهار
من به هر بیچاره ای گریان شدم                  یار بی چیزان و درویشان شدم
هان چه باید کرد ما را زور نیست                 حاضریم از بهر مردن گور نیست
مرگ ما نزدیک اما دور نیست                      کس به فکر این تن رنجور نیست
آتش فقر است کاندر ری فتاد                      زآه مظلومان ترک در پی فتاد
چون گرانی درد جانسوزی که دید؟                بهر بی چیزان چنین روزی که دید؟
هان تورم دیده ها خون می کند                  عاقلان را پاک مجنون می کند
پول نفت آور به سفره دیر شد                      مرد مستضعف ز جانش سیر شد
جمله می باشند اندر فکر نام                      کس نمی باشد به فکر این غلام
کیسء سودا گران گر پر نشد                        نان برخی هم ولی آجر نشد
چون وکیلان هر کسی چالاک شد                 بی کوپن ، بنزین درون باک شد
غم مخور ای ملت والای ما                          نفت می باشد به زیر پای ما
ای که گشته مایهء افسوس ما                      غرب و شرق آیند بر پابوس ما
نفت را باشد هزاران عاشقا                          می کند هر صامتی را ناطقا
گر من این حرف و سخن نا گفتمی                 شب ز اندوه درون نا خفتمی
هر که از ملت شود اکنون جدا                       می شود رسوا به نزدیک خدا
چون که دلها لخته لخته خون بود                    لاجرم این گفته آتشگون بود
گوش هرکس محرم این راز نیست                  جز دل شوریده کس جانباز نیست