• وبلاگ : آدمكها
  • يادداشت : ادعاي خدايي!
  • نظرات : 0 خصوصي ، 48 عمومي

  • نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    سلام

    راستش رو بخواهيد تا همين حالا و تا همين لحظه داشتم توي دنياي

    معنويات زندگي ميكردم و هرگز به ماديات توجه ايي نكردم

    ولي حس ميكنم بايد توي ماديات هم زندگي كنم.

    دلم براي اين دنيا خيلي تنگ شده.

    فكر ميكنم بيش از حد به معنويات توجه كردم.

    خدا منو به وجود نياورده كه همش به اون دنيا فكر كنم.

    من بايد توي اين دنيا زنده باشم تا بتونم خودم رو به اون دنيا برسونم

    من از مولكول و اتم ساخته شدم كه ماده رو ميسازن پس احتياج

    دارم اول اين تن مادي مو سالم نگه دارم و بعد به روحم بپردازم

    روحم از دستم شاكيه .چون به جسمم نرسيدم.

    حالا به نظر شما تكليف من چيه؟

    پاسخ

    به نظر من توجه معنويات و رسيدن به يک روح معنوي به تنهايي ميتونه آدمُ از هر نظر ارضا کنه و البته ماديات هم جاي خودشُ دارن ولي بدون شک به تهايي احساس خوب و در عين حال با دوامي رُ براي ما ندارن/// شاد باشي دوست من