چه شبهايي دل من تا سپيده از تو گفت، اما با غروب من تو گل از گلت شكفت.

حالا من موندمو اين شبهاي سردو سياه، يه دل شكسته و چشماي مونده به راه.

^^^^^^^^^^^^^^^^#####^^^^####^^^^^^
^^^^^^^^^^^^^^#^#^#^^^^#^^^^^#^^^^^
^^^^^^^^^^^^^#^#^^#^^#^^^^^#^^#^^^^
^^^^^^^^^^^^^#^#^#^#^#^^^##^^^#^^^^
^^^^^^#^^^^^#^^^#^#^#^####^^^#^^^^^
^^^^^^##^^^^#^^^#^#^^^^#^^^#^#^^^^^
^^^^^^###^^^^#^^^#^#^^^#^^#^^^#^^^^
^^^^^^#####^^^#^^#^^#^^##^^^^^#^^^^
^^^^^^^#####^^^############^^##^^^^
^^^^^^^^^^##^^^^##^^^^######^^^^^^^
^^^^^^^^^^^##^^###^####^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^^^^#####^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^^^###^^^^####^^^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^^##^^^^^^^#####^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^##^^^^^^^^^^####^^^^^^^^^^^
^^^^^^^##^^^^^^^^^^^^###^^^^^^^^^^^

عشق ليلي در دل درخت انار جوشيد ـ درخت سبز شدو گل داد ... سرخ سرخ ـ گل ها انار شد داغ داغ ...دانه ها عشق مي ورزيدند در دل کوچک انار جاي نمي گرفتند ـ انار ترک برداشت ... دانه ها ترکيدند ـ خون انار روي دست ليلي چکيد ـ ليلي انار را از شاخه چيد ... مجنون به ليليش رسيد راز رسيدن همين بود ـ کافي است فقط اناره دلت ترک بخورد ...