سلام دوست عزيز

نمي دونم چرا وقتي مطلبت رو خوندم ياد اين شعر شاملو افتادم...

به هر حال

...

ما نوشتيم و گريستيم
ما خنده کنان به رقص بر خاستيم
ما نعره زنان از سر جان گذشتيم ...

کسي را پرواي ما نبود.
در دور دست مردي را به دار آويختند :
کسي به تماشا سر برنداشت

ما نشستيم و گريستيم
ما با فريادي
از قالب خود بر آمديم.