من نشاني از تو ندارم اما نشاني ام را براي تو مي نويسم :
در عصرهاي انتظار به حوالي بي کسي ام قدم بگذار ، خيابان غم را پيدا کن و وارد کوچه پس کوچه هاي تنهايي ام شو ،کلبه ي غريب ام را پيدا کن ، کنار بيد مجنون خزان زده ، و کنار مرداب خاطرات رنگي ام ، در کلبه را باز کن و بسراغ بغض خيس پنجره ها برو ، حرير غمش را کنار بزن ، مرا خواهي ديد ، با بغضي کويري که غرق عصاره ي انتظار ، پشت ديوار دردهايم نشسته ام ... !
سلام .
ممنون از حضور پر احساست .
آپ قشنگي بود . بازم ميام ... بازم بيا ....
منتظرمممممم