دوست دارم اين تنهايي راجايي که يادت در آن پرسه مي زند آرامو نفس، انتظار مي کشدکه بايستد،درون واژه هاي زمان.تا مرگ فرياد کندآغاز نبودن را...
( ببخشيد براي پست قبليت نظر گذاشتم و تبريك گفتم آغاز سايتت)-- اميدوارم هميشه اين قدر نظر داشته باشي با طراوت باشي مثل بارون.
