نظرات ياداشت آدمك

+ ستايش

صبح را نشانه مي‌کنم... ماه را به رسم ِ ميهماني دلم، به خانه مي‌کنم... چشمهاي پر ز اشک را، بهانه مي‌کنم... گوش ِ باغ را پر از ترانه‌هاي عاشقانه مي‌کنم... اينچنين بُوَد که راز ِ عشق را، فسانه مي‌کنم... وين بهار را به شور عشق، جاودانه مي‌کنم...