سلام...
فكر مي كنم از گفته هاي اون امام بزرگ زياد شنيدم و نهج البلاغه هم يادگاريست بس عظيم...هميشه هر زماني كه به مشكلي بزرگ برميخورم با خوندن نامه هاشون به امام حسن يه كم دلم قرص ميشه...هر چند هميشه آرزومه كه بتونم يه شناختي جزئ تر پيدا كنم ...چي ميگن؟ يه معرفت...مي دوني فكر مي كنم يه كم توو جامعه ما داره كليشه ميشه...يعني توو حرف و توو نوشتن زياده ولي توو عملمون نمي دونم تا چه تونستيم يا مي تونيم براشون شيعه خوبي باشيم؟
امشب شب شهادتشونه، هممون گريه ميكنيم براي شهادت مظلومانشون، و غافليم از شخصيت بزرگي كه نزد خدا هم بزرگيشون حد نداره، حالا براي ما شدن يه امام مظلوم كه مظلوم زندگي كرد و مظلوم هم شهيد شد....اين درسته...هر چند ايشون يك امام مقتدر و با صلابت و بزرگ و مهربون بودن كه مظلوميتشون هم اقتضاي زمان حكومتشون بوده و در حق خودشون .درسته؟ ولي براي حق مردم خيلي هم با صلابت بودند.
نوشتت كامل بود و واقعا همه جانبه از ايشون نوشته بودي...
خيلي خوشم اومد....مثل بقيه ي نوشته ها نبود كه كليشه شده!!!!
.
تا بزودي
