من آرزو دارم به عشق حقيقي برسم...
روزي حقيقت خداوند تمام وجودم را پر کند و من در راه اسلام او...بندگي مطلق او و عشق او آنقدرجهاد و پايداري کنم تا شهيد شوم و مدال درخشان انسانيت در درجه "اوليا الله" نصيبم گردد..
معتقدم: "عشق به انسان ها بسيار زيباست اما عشق به خداوند از آن هم زيباتر است"
بهترين رستگاري اين است که فناء في الله شويم تا به بقاء بالله برسيم
پس همه عذاب ها و مصيبت ها و رنج ها و خلاصه هر چه از کوي يار برآيد خوش است اگر عاشق حقيقي شويم و با ايثار کردن همه هستي خود به جاودانگي دست يابيم.
اما بيچاره من و امثال من که آرزوي پرواز داريم وليکن به جاي اينکه زنجير ها را از پا بگشاييم روز به روز آنها را محکمتر و بيشتر مي کنيم و از عاشقي تنها"نغمه سرايي" را ياد گرفته ايم.
